بر اساس اولین کارآزمایی بالینی انسان بر روی یک دستگاه خون گیری و آزمایش خودکار، یک تیم به رهبری راتگرز یک ربات نمونه خون ایجاد کرده است که به خوبی یا بهتر از افراد عمل می کند.

این دستگاه نتایج سریعی را ارائه می دهد و به متخصصان مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد زمان بیشتری را برای درمان بیماران در بیمارستان ها و سایر مکان ها صرف کنند.

نتایج منتشر شده در مجله پیشرفته، با استانداردهای بالینی قابل مقایسه یا فراتر از آن بودند، با میزان موفقیت کلی 87٪ برای 31 شرکت کننده که خون آنها گرفته شد. برای 25 نفری که دسترسی به رگهای آنها آسان بود، میزان موفقیت 97٪ بود.

این دستگاه شامل یک ربات هدایت تصویر اولتراسوند است که خون را از وریدها می گیرد. یک دستگاه کاملاً یکپارچه، که شامل یک ماژول که نمونه‌ها را کنترل می‌کند و یک آنالایزر خون مبتنی بر سانتریفیوژ، می‌تواند در کنار تخت و در آمبولانس‌ها، اورژانس‌ها، کلینیک‌ها، مطب پزشکان و بیمارستان‌ها استفاده شود.

رگ‌گیری که شامل وارد کردن سوزن در رگ برای گرفتن نمونه خون یا انجام درمان IV است، رایج‌ترین روش بالینی در جهان است که روزانه بیش از 1.4 میلیارد در ایالات متحده انجام می‌شود. اما طبق مطالعات قبلی، پزشکان در 27 درصد از بیماران بدون سیاهرگ های قابل مشاهده، 40 درصد از بیماران بدون سیاهرگ های قابل لمس و 60 درصد از بیماران لاغر شکست می خورند.

شکست مکرر در شروع خط IV احتمال فلبیت، ترومبوز و عفونت را افزایش می دهد و ممکن است نیاز به هدف قرار دادن وریدهای بزرگ در بدن یا شریان ها داشته باشد - با هزینه و خطر بسیار بیشتر. در نتیجه، رگ‌گیری یکی از علل اصلی آسیب به بیماران و پزشکان است. علاوه بر این، بر اساس برآوردها، دسترسی سخت به رگ‌ها می‌تواند زمان عمل را تا یک ساعت افزایش دهد، به کارکنان بیشتری نیاز دارد و هزینه‌ای بیش از 4 میلیارد دلار در سال در ایالات متحده دارد.

جاش لایپهایمر، نویسنده اصلی، دانشجوی دکتری مهندسی زیست پزشکی در آزمایشگاه یارموش در مهندسی زیست پزشکی، گفت: «دستگاهی مانند دستگاه ما می‌تواند به پزشکان کمک کند تا نمونه‌های خون را به سرعت، ایمن و قابل اطمینان دریافت کنند و از عوارض و درد غیرضروری در بیماران ناشی از تلاش‌های متعدد برای وارد کردن سوزن جلوگیری کند. بخش در دانشکده مهندسی در دانشگاه راتگرز-نیوبرانزویک.

در آینده، این دستگاه می تواند در روش هایی مانند کاتتریزاسیون IV، دسترسی ورید مرکزی، دیالیز و قرار دادن خطوط شریانی مورد استفاده قرار گیرد. مراحل بعدی شامل پالایش دستگاه برای بهبود میزان موفقیت در بیمارانی است که دسترسی به وریدهای آنها دشوار است. داده های این مطالعه برای تقویت هوش مصنوعی در ربات برای بهبود عملکرد آن استفاده خواهد شد.

نویسندگان همکار Rutgers عبارتند از Max L. Balter و Alvin I. Chen که هر دو با مدرک دکترا فارغ التحصیل شدند. انریکه جی پانتین در دانشکده پزشکی راتگرز رابرت وود جانسون. پروفسور کریستن اس. لاباززو; و محقق اصلی مارتین ال. یارموش، کرسی موقوفه پل و مری مونرو و استاد ممتاز دپارتمان مهندسی پزشکی. یک محقق در دانشکده پزشکی Icahn در بیمارستان Mount Sinai نیز در این مطالعه مشارکت داشت.

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه راتگرز. توجه: محتوا را می توان برای سبک و طول ویرایش کرد.