کهکشان ها معمولاً بر اساس مورفولوژی خود به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: مارپیچی ها و بیضوی ها. در کهکشان های مارپیچی، ستارگان جدید با سرعت متوسط ​​یک ستاره خورشید مانند در سال تشکیل می شوند. در مقابل، تشکیل ستاره در کهکشان های بیضوی بسیار کمیاب است.

هنوز مشخص نیست که چرا کهکشان های بیضوی برای میلیاردها سال ستاره های جدیدی تشکیل نمی دهند. طبق شواهد، سیاه‌چاله‌های ابرپرجرم یا «هیولا» ممکن است مقصر باشند. این سیاهچاله های "هیولا" جت های الکترونی عظیمی را آزاد می کنند که با سرعت بسیار بالا در کهکشان های دور حرکت می کنند و گاز خنک و غبار مورد نیاز برای آینده را تخلیه می کنند. تشکیل ستاره.

تیمی از ستاره شناسان یک ویژگی متمایز پیدا کرده اند سیاه چاله که با کمک شهروندان دانشمند در حال شلیک یک جت آتشین به کهکشانی دیگر است. این سیاهچاله در جهان RAD12 در حدود یک میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد.

با استفاده از داده‌های نوری از Sloan Digitized Sky Survey (SDSS) و داده‌های رادیویی از آرایه بسیار بزرگ، ویژگی‌های متمایز RAD12 در سال 2013 کشف شد. (بررسی اول). با این حال، رصد بعدی با تلسکوپ رادیویی موجی غول‌پیکر (GMRT) در هند برای تایید ماهیت واقعا عجیب و غریب آن مورد نیاز بود: به نظر می‌رسد که تنها یک کهکشان نزدیک به نام RAD12-B دریافت می‌کند. جت از سیاهچاله در RAD12. جت ها همیشه به صورت جفت پرتاب می شوند و با سرعت های نسبیتی در جهت مخالف حرکت می کنند. ستاره شناسان هنوز در تعجب هستند که چرا تنها یک جت از RAD12 سرچشمه می گیرد.

فراتر از ستارگان مرئی RAD12، یک ساقه مخروطی شکل از پلاسمای جوان ممکن است دیده شود که از مرکز منفجر شده است. طبق مشاهدات GMRT، پلاسمای قدیمی‌تر و کم‌نورتر مانند کلاهک قارچی از مرکز ساقه مخروطی مرکزی بیرون می‌زند (در تصویر سه‌رنگ قرمز دیده می‌شود). کل ساختار 440 هزار سال نوری وسعت دارد و به طور قابل توجهی طولانی تر از کهکشان میزبان است.

RAD12 بر خلاف هر چیزی است که تاکنون شناخته شده است. این اولین بار است که برخورد یک جت با کهکشان بزرگی مانند RAD12-B مشاهده شده است. ستاره شناسان یک گام به درک تأثیر چنین فعل و انفعالاتی بر کهکشان های بیضوی نزدیک تر شده اند، که ممکن است گاز سرد کمی برای شکل گیری ستاره های آینده در آنها باقی بگذارد.

سرپرست پژوهش دکتر آناندا هوتا می گوید:, ما از اینکه سیستم نادری را مشاهده کرده‌ایم هیجان‌زده هستیم که به ما کمک می‌کند بازخورد جت رادیویی سیاه‌چاله‌های کلان پرجرم در شکل‌گیری ستاره‌های کهکشان‌ها را در طول ادغام درک کنیم. مشاهدات با GMRT و داده های تلسکوپ های مختلف دیگر، مانند تلسکوپ رادیویی MeerKAT، قویاً نشان می دهد که جت رادیویی در RAD12 در حال برخورد با کهکشان همراه است. یکی از جنبه های به همان اندازه مهم این تحقیق، نشان دادن مشارکت عمومی در انجام اکتشافات از طریق است [ایمیل محافظت شده] همکاری پژوهشی علوم شهروندی."

مرجع مجله:

1. آناندا هوتا و همکاران، [ایمیل محافظت شده] کشف علم شهروندی از یک هسته فعال کهکشانی که یک حباب رادیویی تک قطبی بزرگ را به سمت کهکشان همراه خود پرتاب می کند، اطلاعیه های ماهانه انجمن نجوم سلطنتی: نامه ها (2022). DOI: 10.1093/mnrasl/slac116