هوش داده افلاطون
جستجوی عمودی و هوش مصنوعی

چرا پدیده های تداخل جوهر نظریه کوانتومی را در بر نمی گیرند؟

تاریخ:

لورنزو کاتانی1، متیو لیفر2، دیوید اشمید3و رابرت دبلیو اسپکنز4

1گروه مهندسی برق و علوم کامپیوتر، دانشگاه فنی برلین، 10587 برلین، آلمان
2موسسه مطالعات کوانتومی و کالج علم و فناوری اشمید، دانشگاه چپمن، وان دانشگاه درایو، اورنج، کالیفرنیا، 92866، ایالات متحده آمریکا
3مرکز بین المللی تئوری فناوری های کوانتومی، دانشگاه گدانسک، 80-308 گدانسک، لهستان
4موسسه محیطی برای فیزیک نظری، خیابان کارولین 31 شمالی، واترلو، انتاریو کانادا N2L 2Y5

این مقاله را جالب می دانید یا می خواهید بحث کنید؟ SciRate را ذکر کنید یا در SciRate نظر بدهید.

چکیده

پدیده های تداخل کوانتومی به طور گسترده به عنوان چالشی برای جهان بینی کلاسیک در نظر گرفته می شوند. فاینمن حتی تا آنجا پیش رفت که اعلام کرد که آنها $textit{تنها رمز}$ و $textit{ویژگی اساسی}$ مکانیک کوانتومی هستند. بسیاری همچنین استدلال کرده‌اند که پدیده‌های تداخل اساسی ما را مجبور می‌کنند تعدادی نتیجه‌گیری تفسیری رادیکال را بپذیریم، از جمله: اینکه یک فوتون نه یک ذره است و نه موج، بلکه یک نوع جکیل و هاید است که بین این دو احتمال جابه‌جا می‌شود. واقعیت وابسته به مشاهده‌گر است و سیستم‌ها یا ویژگی‌های قبل از اندازه‌گیری ندارند یا ویژگی‌هایی دارند که در معرض تأثیرات علی غیرمحلی یا معکوس در زمان هستند. در این کار، ما نشان می‌دهیم که چنین نتیجه‌گیری‌هایی در واقع توسط پدیده‌های تداخلی اساسی بر ما تحمیل نشده است. ما این کار را با توصیف جایگزینی برای نظریه کوانتومی انجام می دهیم، یک نظریه آماری از یک میدان گسسته کلاسیک ("نظریه میدان اسباب بازی") که پدیدارشناسی مربوطه تداخل کوانتومی را بازتولید می کند و در عین حال این ادعاهای تفسیری رادیکال را رد می کند. همچنین تعدادی از آزمایش‌های تداخل مرتبط را بازتولید می‌کند که تصور می‌شود از این ادعاهای تفسیری پشتیبانی می‌کنند، مانند آزمایش‌کننده بمب Elitzur-Vaidman، آزمایش انتخاب تاخیری ویلر، و آزمایش پاک‌کن کوانتومی. سیستم‌های موجود در تئوری میدان اسباب‌بازی حالت‌های میدانی هستند، که هر یک در هر زمان دارای ویژگی‌های ذره‌مانند (یک عدد اشغال گسسته) و یک خاصیت موج مانند (یک فاز گسسته) هستند. اگرچه این دو ویژگی مشترکاً در اختیار دارند، این نظریه تصریح می‌کند که نمی‌توان آنها را به طور مشترک $شناخت. پدیدارشناسی که عموماً به نفع $textit{تأثیرات علّی}$ غیرمحلی یا معکوس در زمان ذکر می‌شود، در نهایت با $inferences$ درباره سیستم‌های دور یا گذشته توضیح داده می‌شود، و تنها چیزی که وابسته به مشاهده‌گر است، $ ناظر است. دانش$ از واقعیت، نه خود واقعیت.

سخنرانی ارائه شده توسط لورنزو کاتانی در QIP 2023:

[محتوای جاسازی شده]

سخنرانی مشارکتی رابرت اسپکنز در "کنفرانس اطلاعات کوانتومی و کنترل کوانتومی IX" - دانشگاه تورنتو 2022:

[محتوای جاسازی شده]

سخنرانی دعوت شده توسط لورنزو کاتانی در کنفرانس "فیزیک و دیدگاه اول شخص" بنیاد Essentia 2022:

[محتوای جاسازی شده]

سمینار لورنزو کاتانی در IQOQI وین 2022:

[محتوای جاسازی شده]

سخنرانی ارائه شده توسط لورنزو کاتانی در QPL 2022:

[محتوای جاسازی شده]

► داده های BibTeX

◄ مراجع

[1] ریچارد پی. فاینمن، رابرت بی لیتون و متیو ال. ساندز. سخنرانی های فاینمن در مورد فیزیک مجموعه دانشجویان جهان آدیسون-وسلی، 1961-1963. آدرس اینترنتی: https://www.feynmanlectures.caltech.edu/​.
https://www.feynmanlectures.caltech.edu/​

[2] نیلز بور. بحث با اینشتین در مورد مسائل معرفتی در فیزیک اتمی. در پل آرتور شیلپ، ویراستار، کتابخانه فیلسوفان زنده، جلد 7. آلبرت اینشتین: فیلسوف دانشمند، صفحات 199-241. دادگاه باز، 1949. URL: https://philpapers.org/​rec/​BOHDWE.
https://philpapers.org/rec/BOHDWE

[3] استفن دی. بارتلت، تری رودولف و رابرت دبلیو اسپکنز. بازسازی مکانیک کوانتومی گاوسی از مکانیک لیوویل با محدودیت معرفتی. فیزیک Rev. A, 86:012103, Jul 2012. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.86.012103.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.86.012103

[4] Avshalom C. Elitzur و Lev Vaidman. اندازه گیری های مکانیکی کوانتومی بدون تعامل پیدا شد. Phys., 23(7):987–997، ژوئیه 1993. doi:https://doi.org/​10.1007/​BF00736012.
https://doi.org/​10.1007/​BF00736012

[5] جان آرچیبالد ویلر. آزمایش دو شکافی «گذشته» و «انتخاب با تأخیر». در AR Marlow، ویراستار، مبانی ریاضی نظریه کوانتومی، صفحات 9-48. انتشارات دانشگاهی، 1978. doi:https:/​/​doi.org/​10.1016/​B978-0-12-473250-6.50006-6.
https:/​/​doi.org/​10.1016/​B978-0-12-473250-6.50006-6

[6] اولریش مورهوف. بازیابی تداخل و اشتباه در انتخاب تاخیری: در مورد آزمایشی که توسط انگلرت، اسکالی و والتر پیشنهاد شده است. عامر J. Phys., 64 (12): 1468–1475، 1996. doi:https:/​/​doi.org/​10.1119/​1.18411.
https://doi.org/​10.1119/​1.18411

[7] اولریش مورهوف. عینیت، علّیت معکوس، و آزمایش انگلرت، اسکالی و والتر. عامر J. Phys., 67 (4): 330-335, 1999. doi:https:/​/​doi.org/​10.1119/​1.19258.
https://doi.org/​10.1119/​1.19258

[8] مارلان او. اسکالی و کای درول. پاک کن کوانتومی: یک آزمایش همبستگی فوتون پیشنهادی در مورد مشاهده و "انتخاب تاخیری" در مکانیک کوانتومی. فیزیک Rev. A, 25:2208–2213، آوریل 1982. doi:https://​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.25.2208.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.25.2208

[9] رابرت دبلیو اسپکنز. شواهدی برای دیدگاه معرفتی از حالت های کوانتومی: یک نظریه اسباب بازی. فیزیک Rev. A, 75:032110, Mar 2007. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.75.032110.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.75.032110

[10] رابرت دبلیو اسپکنز. شبه کوانتیشن: نظریه های آماری کلاسیک با محدودیت معرفتی. در Giulio Chiribella و Robert W. Spekkens، ویراستاران، نظریه کوانتومی: مبانی اطلاعاتی و فویل ها، صفحات 83-135. Springer Netherlands, Dordrecht, 2016. doi:https://doi.org/​10.1007/​978-94-017-7303-4_4.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​978-94-017-7303-4_4

[11] دانیل گوتسمن. کدهای تثبیت کننده و تصحیح خطای کوانتومی. پایان نامه دکتری، مؤسسه فناوری کالیفرنیا، 1997. doi:https:/​/​doi.org/​10.7907/​rzr7-dt72.
https://doi.org/​10.7907/​rzr7-dt72

[12] لورنزو کاتانی و دن ای براون. مدل اسباب بازی Spekkens و رابطه آن با مکانیک کوانتومی تثبیت کننده New J. Phys., 96(5):052112, 2017. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.96.052112.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.96.052112

[13] لورنزو کاتانی و دن ای براون. طرح‌های تزریق حالت محاسبات کوانتومی در نظریه اسباب‌بازی spekkens. فیزیک Rev. A, 98:052108, نوامبر 2018. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.98.052108.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.98.052108

[14] اس جی ون انک. یک مدل اسباب بازی برای مکانیک کوانتومی. پیدا شد. Phys., 37(10):1447–1460, 2007. URL: https://doi.org/​10.1007/​s10701-007-9171-3، doi:https:/​/​doi.org/ 10.1007/s10701-007-9171-3.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​s10701-007-9171-3

[15] متیو اف. پوسی. نماد تثبیت کننده برای نظریه spekkens'toy. پیدا شد. Phys., 42 (5): 688-708, 2012. doi:https:/​/​doi.org/​10.1007/​s10701-012-9639-7.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​s10701-012-9639-7

[16] یان-اکه لارسون. توسعه متنی مدل اسباب بازی spekkens. AIP Conf. Proc., 1424 (1): 211–220, 2012. doi:https:/​/​doi.org/​10.1063/​1.3688973.
https://doi.org/​10.1063/​1.3688973

[17] پاول بلاسیاک. مکعب کوانتومی: مدل اسباب بازی کیوبیت. فیزیک Lett. A، 377(12): 847–850، 2013. doi:https:/​/​doi.org/​10.1016/​j.physleta.2013.01.045.
https://doi.org/​10.1016/​j.physleta.2013.01.045

[18] لئوناردو دیسیلوسترو و دامیان مارکام. پروتکل های کوانتومی در مدل اسباب بازی Spekkens فیزیک Rev. A, 95(5):052324, 2017. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.95.052324.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.95.052324

[19] لادینا هاسمن، نوریا نورگلیوا و لیدیا دل ریو. مروری تلفیقی از نظریه اسباب بازی spekkens. arXiv:2105.03277، 2021. doi:https:/​/​doi.org/​10.48550/​arXiv.2105.03277.
https://doi.org/​10.48550/​arXiv.2105.03277
arXiv: 2105.03277

[20] ویلیام اف. براش جونیور و ویلیام کی. ووترز. یک پیش‌بینی کوانتومی به عنوان مجموعه‌ای از پیش‌بینی‌های کلاسیک محدود معرفتی. Quantum, 6:659, فوریه 2022. doi:https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2022-02-21-659.
https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2022-02-21-659

[21] دیوید بوهم. تفسیر پیشنهادی از نظریه کوانتومی بر حسب متغیرهای "پنهان". من. فیزیک Rev., 85:166–179, Jan 1952. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRev.85.166.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRev.85.166

[22] پاول بلاسیاک. مدل محلی یک کیوبیت در تنظیم تداخل سنجی New J. Phys., 17(11):113043, nov 2015. doi:https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​17/​11/​113043.
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​17/​11/​113043

[23] لوسین هاردی. مکانیک کوانتومی، نظریه‌های واقع‌گرایانه محلی، و نظریه‌های واقع‌گرایانه ثابت لورنتس. فیزیک Rev. Lett., 68:2981–2984, May 1992. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.68.2981.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.68.2981

[24] لورنزو کاتانی، متیو لیفر، جیووانی اسکالا، دیوید اشمید و رابرت دبلیو اسپکنز. جنبه هایی از پدیدارشناسی تداخل که واقعاً غیر کلاسیک هستند. فیزیک Rev. A, 108:022207, Aug 2023. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.108.022207.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.108.022207

[25] رابرت اسپکنز ارزیابی مجدد ادعاهای غیرکلاسیک بودن برای پدیده‌های تداخل کوانتومی، ژوئن 2016. doi:https:/​/​doi.org/​10.48660/​16060102.
https://doi.org/​10.48660/​16060102

[26] جی اس بل. در مورد پارادوکس اینشتین پودولسکی روزن. Physics Physique Fizika، 1 (3): 195-200، 1964. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysicsPhysiqueFizika.1.195.
https://doi.org/​10.1103/​PhysicsPhysiqueFizika.1.195

[27] جی اس بل. در موج خلبان غیرممکن. پیدا شد. Phys., 12(10):989–999, 1982. doi:https://​doi.org/​10.1007/​BF01889272.
https://doi.org/​10.1007/​BF01889272

[28] جی اس بل. گفتنی و ناگفتنی در مکانیک کوانتومی. انتشارات دانشگاه کمبریج، ویرایش دوم، 2011. doi: https://doi.org/​10.1017/​CBO9780511815676.
https://doi.org/​10.1017/​CBO9780511815676

[29] لودویگ زندر Ein neuer interferenzrefraktor. Zeitschrift fur Instrumentenkunde، 11:275–285، 1891. نشانی اینترنتی: https:/​/​www.scirp.org/​(S(vtj3fa45qm1ean45%20vvffcz55))/​reference/​referencespapers.aspx.2681763=XNUMX?
https:/​/​www.scirp.org/​(S(vtj3fa45qm1ean45%20vvffcz55))/​reference/​referencespapers.aspx?referenceid=2681763

[30] لودویگ ماخ. Ueber einen interferenzrefraktor. Zeitschrift fur Instrumentenkunde، 12:89–93، 1892. URL: https://www.scirp.org/​(S(351jmbntvnsjt1aadkposzje))/​reference/​referencespapers.aspx?referenceid=2826643.
https://www.scirp.org/​(S(351jmbntvnsjt1aadkposzje))/​reference/​referencespapers.aspx?referenceid=2826643

[31] برتولد-جورج انگلرت. نکاتی در مورد برخی از مسائل اساسی در مکانیک کوانتومی. Zeitschrift Naturforschung Teil A, 54(1):11–32, ژانویه 1999. doi:https:/​/​doi.org/​10.1515/​zna-1999-0104.
https://doi.org/​10.1515/​zna-1999-0104

[32] RY Chiao، PG Kwiat، و AM Steinberg. عدم موقعیت کوانتومی در آزمایشات دو فوتونی در برکلی اپتیک کوانتومی و نیمه کلاسیک: مجله انجمن نوری اروپا قسمت B، 7(3): 259-278، ژوئن 1995. doi:https:/​/​doi.org/​10.1088/​1355-5111/​7/​ 3/006.
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1355-5111/​7/​3/​006

[33] یاکیر آهارونوف، الیاهو کوهن، فابریزیو کلمبو، تومر لندزبرگر، ایرنه سابادینی، دانیله سی استروپا و جف تولاکسن. در نهایت آزمایش دو شکاف را معنا کرد. Proc. نات آکادمی Scie., 114(25):6480–6485، 2017. doi:https:/​/​doi.org/​10.1073/​pnas.1704649114.
https://doi.org/​10.1073/​pnas.1704649114

[34] سی. فیلیپیدیس، سی. دیودنی و بی جی هیلی. تداخل کوانتومی و پتانسیل کوانتومی Il Nuovo Cimento B (1971-1996)، 52 (1): 15-28، 1979. doi:https:/​/​doi.org/​10.1007/​BF02743566.
https://doi.org/​10.1007/​BF02743566

[35] دیوید اشمید، جان اچ سلبی و رابرت دبلیو اسپکنز. درهم آمیختن املت علیت و استنتاج: چارچوب نظریه های علی-استنتاجی. arXiv:2009.03297، 2021. doi:https:/​/​doi.org/​10.48550/​arXiv.2009.03297.
https://doi.org/​10.48550/​arXiv.2009.03297
arXiv: 2009.03297

[36] راجر پنروز. سایه های ذهن: جستجویی برای علم گمشده آگاهی. وینتیج، 1994.

[37] رافائل چاوز، گابریلا بارتو لموس و ژاک پینار. مدل‌سازی علی آزمایش انتخاب تاخیری فیزیک Rev. Lett., 120:190401, May 2018. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.120.190401.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.120.190401

[38] ماریان او. اسکالی، برتولد-جورج انگلرت، و هربرت والتر. تست های اپتیکی کوانتومی مکمل. Nature, 351 (6322): 111–116, 1991. doi:https:/​/​doi.org/​10.1038/​351111a0.
https://doi.org/​10.1038/​351111a0

[39] ریچل هیلمر و پل کویات یک پاک کن کوانتومی که خودتان انجام دهید. علم. Amer., 296 (5): 90-95, 2007. doi:https:/​/​doi.org/​10.1038/​scientificamerican0507-90.
https://doi.org/​10.1038/​scientificamerican0507-90

[40] A. Einstein، B. Podolsky و N. Rosen. آیا می توان توصیف مکانیکی کوانتومی واقعیت فیزیکی را کامل دانست؟ فیزیک Rev., 47:777–780, May 1935. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRev.47.777.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRev.47.777

[41] توماس جی. هرتزوگ، پل جی. کویات، هارالد واینفورتر و آنتون زایلینگر. مکمل و پاک کن کوانتومی فیزیک Rev. Lett., 75:3034–3037, Oct 1995. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.75.3034.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.75.3034

[42] رابرت دبلیو اسپکنز. هویت هستی شناختی غیر قابل تشخیص های تجربی: اصل روش شناختی لایب نیتس و اهمیت آن در کار اینشتین. arXiv:1909.04628، آگوست 2019. doi:https:/​/​doi.org/​10.48550/​arXiv.1909.04628.
https://doi.org/​10.48550/​arXiv.1909.04628
arXiv: 1909.04628

[43] لورنزو کاتانی و متیو لیفر یک چارچوب ریاضی برای تنظیم دقیق عملیاتی Quantum، 7:948، مارس 2023. doi:https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2023-03-16-948.
https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2023-03-16-948

[44] S. Kochen و EP Specker. مسئله متغیرهای پنهان در مکانیک کوانتومی جی. ریاضی. Mech.، 17:59–87، 1967. doi:https://doi.org/​10.1512/​iumj.1968.17.17004.
https://doi.org/​10.1512/​iumj.1968.17.17004

[45] RW Spekkens. زمینه برای آماده سازی، تبدیل، و اندازه گیری های غیر واضح. فیزیک Rev. A, 71:052108, May 2005. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.71.052108.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.71.052108

[46] رابرت دبلیو اسپکنز. منفی بودن و زمینه گرایی مفاهیمی معادل غیرکلاسیک بودن هستند. فیزیک Rev. Lett., 101:020401, Jul 2008. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.101.020401.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.101.020401

[47] دیوید اشمید، جان اچ سلبی، متیو اف پوزی و رابرت دبلیو اسپکنز. یک قضیه ساختار برای مدل‌های هستی‌شناختی تعمیم‌یافته-غیر زمینه‌ای. پیش‌چاپ arXiv arXiv:2005.07161، 2020. doi:https:/​/​doi.org/​10.48550/​arXiv.2005.07161.
https://doi.org/​10.48550/​arXiv.2005.07161
arXiv: 2005.07161

[48] دیوید اشمید، جان اچ. سلبی، الی ولف، راوی کونجوال و رابرت دبلیو اسپکنز. مشخصه‌یابی غیرزمینه‌گرایی در چارچوب نظریه‌های احتمالی تعمیم‌یافته. PRX Quantum، 2:010331، فوریه 2021. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PRXQuantum.2.010331.
https://doi.org/​10.1103/​PRXQuantum.2.010331

[49] فرید شاهنده. زمینه‌سازی نظریه‌های احتمالی عمومی. PRX Quantum، 2:010330، فوریه 2021. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PRXQuantum.2.010330.
https://doi.org/​10.1103/​PRXQuantum.2.010330

[50] راوی کونجوال و رابرت دبلیو اسپکنز. از قضیه کوچن-اسپکر تا نابرابری های غیرمکانتی بدون فرض جبر. فیزیک Rev. Lett., 115(11):110403, 2015. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.115.110403.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.115.110403

[51] ایمان مرویان. اطلاعات غیرقابل دسترس در مدل‌های احتمالی سیستم‌های کوانتومی، نابرابری‌های غیر زمینه‌ای و آستانه‌های نویز برای زمینه‌سازی. پیش‌چاپ arXiv arXiv: 2003.05984، 2020. doi: https://doi.org/​10.48550/​arXiv.2003.05984.
https://doi.org/​10.48550/​arXiv.2003.05984
arXiv: 2003.05984

[52] روبرتو دی. بالدیجائو، رافائل واگنر، کریستیانو دوارته، باربارا آمارال، و مارسلو ترا کونا. ظهور غیر زمینه‌ای در داروینیسم کوانتومی. PRX Quantum، 2:030351، سپتامبر 2021. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PRXQuantum.2.030351.
https://doi.org/​10.1103/​PRXQuantum.2.030351

[53] مایکل دی. مازورک، متیو اف. پوسی، راوی کونجوال، کوین جی. رسچ و رابرت دبلیو اسپکنز. یک آزمون آزمایشی از غیر زمینه‌گرایی بدون ایده‌آل‌سازی‌های غیرفیزیکی. Nature Communications، 7(1):ncomms11780، 2016. doi:https:/​/​doi.org/​10.1038/​ncomms11780.
https://doi.org/10.1038/ncomms11780

[54] مایکل دی. مازورک، متیو اف. پوزی، کوین جی. رسچ و رابرت دبلیو اسپکنز. انحرافات مرزبندی تجربی از نظریه کوانتومی در چشم انداز نظریه های احتمالی تعمیم یافته. PRX Quantum، 2:020302، آوریل 2021. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PRXQuantum.2.020302.
https://doi.org/​10.1103/​PRXQuantum.2.020302

[55] راوی کونجوال و رابرت دبلیو اسپکنز. از اثبات‌های آماری قضیه کوچن-اسپکر تا نابرابری‌های غیرمکانی مقاوم در برابر نویز. فیزیک Rev. A, 97(5):052110, 2018. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.97.052110.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.97.052110

[56] متیو اف. پوزی. آماده سازی قوی نابرابری های غیر زمینه ای در ساده ترین سناریو. فیزیک Rev. A, 98:022112, Aug 2018. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.98.022112.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.98.022112

[57] دیوید اشمید، رابرت دبلیو اسپکنز و الی ولف. همه نابرابری‌های غیر زمینه‌ای برای آزمایش‌های آماده و اندازه‌گیری دلخواه با توجه به هر مجموعه ثابتی از معادل‌های عملیاتی. فیزیک Rev. A, 97:062103, ژوئن 2018. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.97.062103.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.97.062103

[58] رابرت دبلیو اسپکنز، دی اچ بوزاکات، ای جی کیهن، بن تونر و جی جی پراید. زمینه‌سازی آماده‌سازی قدرت‌های برابری-مختلف چندگانه‌سازی. فیزیک Rev. Lett., 102:010401, January 2009. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.102.010401.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.102.010401

[59] آندره شایلو، یوردانیس کرنیدیس، سریجیتا کوندو و جیمی سیکورا. مرزهای بهینه برای کدهای دسترسی تصادفی نادیده گرفته شده برابری. مجله جدید فیزیک، 18 (4): 045003، آوریل 2016. doi:https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​18/​4/​045003.
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​18/​4/​045003

[60] آندریس آمباینیس، مانیک بانیک، آنوبهاو چاتورودی، دیمیتری کراوچنکو و آشوتوش رای. کدهای دسترسی تصادفی سطح d فراموش‌شده برابری و کلاس نابرابری‌های غیر زمینه‌ای. پردازش اطلاعات کوانتومی، 18 (4): 111، 2019. doi:https:/​/​doi.org/​10.1007/​s11128-019-2228-3.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​s11128-019-2228-3

[61] دباشیس ساها، پاول هورودسکی و مارسین پاولوفسکی. زمینه مستقل دولت، ارتباطات یک طرفه را پیش می برد. New J. Phys., 21 (9): 093057، سپتامبر 2019. doi:https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​ab4149.
https://doi.org/​10.1088/​1367-2630/​ab4149

[62] رابرت راوسندورف. زمینه در محاسبات کوانتومی مبتنی بر اندازه گیری فیزیک Rev. A, 88:022322, Aug 2013. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.88.022322.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.88.022322

[63] متی جی هوبان، ارل تی کمپبل، کلارچوس لوکوپولوس و دن ای براون. محاسبات کوانتومی مبتنی بر اندازه‌گیری غیرتطبیقی ​​و نابرابری‌های زنگ چند طرفه. مجله جدید فیزیک، 13 (2): 023014، فوریه 2011. doi:https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​13/​​2/​023014.
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​13/​2/​023014

[64] دیوید اشمید، هاوکسینگ دو، جان اچ. سلبی، و متیو اف. پوزی. منحصر به فرد بودن مدل‌های غیر متنی برای تئوری‌های فرعی تثبیت‌کننده. فیزیک Rev. Lett., 129:120403, Sep 2022. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.129.120403.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.129.120403

[65] دیوید اشمید و رابرت دبلیو اسپکنز. مزیت متنی برای تبعیض دولتی. فیزیک Rev. X، 8:011015، فوریه 2018. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevX.8.011015.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevX.8.011015

[66] ماتئو لوستالیو و گابریل سنو. مزیت متنی برای شبیه سازی وابسته به دولت کوانتوم، 4:258، آوریل 2020. doi:https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2020-04-27-258.
https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2020-04-27-258

[67] ماتئو لوستالیو. تأیید امضاهای کوانتومی در ترمودینامیک و مترولوژی از طریق زمینه پاسخ خطی کوانتومی. فیزیک Rev. Lett., 125:230603, Dec 2020. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.125.230603.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.125.230603

[68] متیو اف. پوسی. ارزش‌های ضعیف غیرعادی دلیلی بر زمینه‌سازی هستند. فیزیک Rev. Lett., 113:200401, Nov 2014. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.113.200401.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.113.200401

[69] راوی کونجوال، ماتئو لوستالیو و متیو اف.پوسی. ارزش‌ها و زمینه‌های ضعیف غیرعادی: استحکام، محکم بودن و بخش‌های خیالی. فیزیک Rev. A, 100:042116, Oct 2019. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.100.042116.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.100.042116

[70] شیو آکشار یادوالی و راوی کنجوال. زمینه در ارتباط کلاسیک تک شات به کمک درهم تنیدگی. Quantum، 6:839، اکتبر 2022. doi:https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2022-10-13-839.
https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2022-10-13-839

[71] جان اس بل. در مورد مسئله متغیرهای پنهان در مکانیک کوانتومی. Rev. Mod. Phys.، 38:447–452، ژوئیه 1966. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​RevModPhys.38.447.
https://doi.org/​10.1103/​RevModPhys.38.447

[72] رافائل واگنر، آنیتا کامیلینی و ارنستو اف گالوائو. انسجام و زمینه در تداخل سنج ماخ زندر پیش‌چاپ arXiv arXiv:2210.05624، 2022. doi:https:/​/​doi.org/​10.48550/​arXiv.2210.05624.
https://doi.org/​10.48550/​arXiv.2210.05624
arXiv: 2210.05624

[73] لورنزو کاتانی، متیو لیفر، جیووانی اسکالا، دیوید اشمید و رابرت دبلیو اسپکنز. غیرکلاسیک در مورد روابط عدم قطعیت چیست؟ فیزیک Rev. Lett., 129:240401, Dec 2022. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.129.240401.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.129.240401

[74] آنجلا کارانجی، اریک جی کاوالکانتی، استفن دی بارتلت و تری رودولف. ارزش‌های ضعیف در یک نظریه کلاسیک با محدودیت معرفتی. مجله جدید فیزیک، 17 (7): 073015، ژوئیه 2015. doi:https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​17/​​7/​073015.
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​17/​7/​073015

[75] یاکیر آهارونوف، دیوید زی آلبرت و لو ویدمن. چگونه نتیجه اندازه گیری یک جزء از اسپین یک ذره اسپین 1/2 می تواند 100 باشد. فیزیک. Rev. Lett., 60:1351–1354, Apr 1988. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.60.1351.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.60.1351

[76] ای تی جینز. در پیچیدگی، آنتروپی و فیزیک اطلاعات ویرایش شده توسط WH Zurek، صفحه 381، 1990. doi:https:/​/​doi.org/​10.1201/​9780429502880.
https://doi.org/​10.1201/​9780429502880

[77] دیوید اشمید، کاتیا راید و رابرت دبلیو اسپکنز. چرا همبستگی های اولیه سیستم-محیط به معنای شکست مثبت بودن کامل نیست: یک دیدگاه علی. فیزیک Rev. A, 100:022112, Aug 2019. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.100.022112.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.100.022112

[78] دیوید اشمید. هدایت تفسیر ما از نظریه کوانتومی با اصول علیت و استنتاج. پایان نامه دکتری، دانشگاه واترلو، 2021. URL: http://hdl.handle.net/​10012/​17136.
http://hdl.handle.net/​10012/​17136

[79] کریستوفر فوکس. مکانیک کوانتومی به عنوان اطلاعات کوانتومی (و فقط کمی بیشتر). arXiv preprint quant-ph/​0205039، 2002. doi:https:/​/​doi.org/​10.48550/​arXiv.quant-ph/​0205039.
https://doi.org/​10.48550/​arXiv.quant-ph/​0205039
arXiv:quant-ph/0205039

[80] نیکلاس هریگان و رابرت دبلیو اسپکنز. انیشتین، ناقص بودن، و دیدگاه معرفتی از حالات کوانتومی. پیدا شد. Phys., 40 (2): 125-157، 2010. doi:https:/​/​doi.org/​10.1007/​s10701-009-9347-0.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​s10701-009-9347-0

[81] کریستوفر A. فوکس، N. دیوید مرمین، و رودیگر شاک. مقدمه ای بر QBism با کاربرد در محل مکانیک کوانتومی. مجله آمریکایی فیزیک، 82 (8): 749-754، 08 2014. arXiv:https:/​/​pubs.aip.org/​aapt/​ajp/​article-pdf/​82/​8/​749 /​13089031/​749_1_online.pdf، doi:https:/​/​doi.org/​10.1119/​1.4874855.
https://doi.org/​10.1119/​1.4874855
arXiv:https://pubs.aip.org/aapt/ajp/article-pdf/82/8/749/13089031/749_1_online.pdf
http:/​/​arxiv.org/​abs/​https:/​/​pubs.aip.org/​aapt/​ajp/​article-pdf/​82/​8/​749/​13089031/​749_1_online.pdf

[82] کریستوفر A. فوکس و رودیگر شاک. انسجام کوانتومی بیزی Rev. Mod. Phys., 85:1693–1715, دسامبر 2013. doi:https://​/​doi.org/​10.1103/​RevModPhys.85.1693.
https://doi.org/​10.1103/​RevModPhys.85.1693

[83] لوسین هاردی. آیا حالت های کوانتومی واقعی هستند؟ بین المللی J. Mod. فیزیک B, 27(01n03):1345012, 2013. doi:https://​/​doi.org/​10.1142/​S0217979213450124.
https://doi.org/​10.1142/​S0217979213450124

[84] ام اس لیفر و رابرت دبلیو اسپکنز. به سوی فرمول بندی نظریه کوانتومی به عنوان یک نظریه خنثی علّی از استنتاج بیزی. فیزیک Rev. A, 88:052130, Nov 2013. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.88.052130.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.88.052130

[85] متیو اف. پوزی، جاناتان بارت و تری رودولف. در مورد واقعیت حالت کوانتومی. نات Phys., 8 (6): 475-478, 2012. doi:https:/​/​doi.org/​10.1038/​nphys2309.
https://doi.org/​10.1038/​nphys2309

[86] متیو لیفر. آیا حالت کوانتومی واقعی است؟ بررسی گسترده قضایای روانشناسی هستی شناسی Quanta، 3 (1): 67–155، 2014. URL: http://quanta.ws/​ojs/​index.php/​quanta/​article/​view/​22، doi:10.12743/​ quanta.v3i1.22.
https://doi.org/​10.12743/​quanta.v3i1.22
http://quanta.ws/​ojs/​index.php/​quanta/​article/​view/​22

[87] رابرت اسپکنز چرا من روانشناس نیستم، مه 2012. doi:https:/​/​doi.org/​10.48660/​12050021.
https://doi.org/​10.48660/​12050021

[88] تیموتی اچ بویر. بررسی مختصری از الکترودینامیک تصادفی در مبانی نظریه تابش و الکترودینامیک کوانتومی،، نیویورک، 1980. EO Barut، Plenum Press. doi: https://doi.org/​10.1007/​978-1-4757-0671-0_5.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​978-1-4757-0671-0_5

[89] ترور دبلیو مارشال. الکترودینامیک تصادفی مجموعه مقالات انجمن سلطنتی لندن. سری الف. علوم ریاضی و فیزیک، 276 (1367): 475–491، 1963. doi:https:/​/​doi.org/​10.1098/​rspa.1963.0220.
https://doi.org/​10.1098/​rspa.1963.0220

[90] تی دبلیو مارشال. الکترودینامیک آماری مجموعه مقالات ریاضی انجمن فلسفی کمبریج، 61 (2): 537–546، 1965. doi: https://doi.org/​10.1017/​S0305004100004114.
https://doi.org/​10.1017/​S0305004100004114

[91] لوئیس د لا پنا و آنا ماریا جتو. تاس کوانتومی: مقدمه ای بر الکترودینامیک تصادفی Springer Dordrecht، 1996. doi: https://doi.org/​10.1007/​978-94-015-8723-5.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​978-94-015-8723-5

[92] یونته آر هانس و سابین هوسنفلدر. نظر در مورد "چرا پدیده های تداخل جوهر نظریه کوانتومی را در بر نمی گیرند" توسط کاتانی و همکاران. پیش‌چاپ arXiv arXiv:2204.01768، 2022. doi:https:/​/​doi.org/​10.48550/​arXiv.2204.01768.
https://doi.org/​10.48550/​arXiv.2204.01768
arXiv: 2204.01768

[93] ریچارد پی فاینمن. شبیه سازی فیزیک با کامپیوتر مجله بین المللی فیزیک نظری، 21 (6): 467-488، 1982. doi:https:/​/​doi.org/​10.1007/​BF02650179.
https://doi.org/​10.1007/​BF02650179

[94] اندرو ویتاکر قضیه ریچارد فاینمن و بل. مجله آمریکایی فیزیک، 84 (7): 493-494، 07 2016. arXiv:https:/​/​pubs.aip.org/​aapt/​ajp/​article-pdf/​84/​7/​493 /​13122201/​493_1_online.pdf، doi:https:/​/​doi.org/​10.1119/​1.4948268.
https://doi.org/​10.1119/​1.4948268
arXiv:https://pubs.aip.org/aapt/ajp/article-pdf/84/7/493/13122201/493_1_online.pdf
http:/​/​arxiv.org/​abs/​https:/​/​pubs.aip.org/​aapt/​ajp/​article-pdf/​84/​7/​493/​13122201/​493_1_online.pdf

[95] آنتونی هی فاینمن و محاسبات CRC Press، 2018. URL: https://www.routledge.com/​Feynman-And-Computation/​Hey/​p/​book/​9780813340395.
https://www.routledge.com/​Feynman-And-Computation/​Hey/​p/​book/​9780813340395

[96] ای پی ویگنر. نکاتی در مورد پرسش ذهن و بدن، صفحات 247-260. Springer Berlin Heidelberg, Berlin, Heidelberg, 1995. doi:https:/​/​doi.org/​10.1007/​978-3-642-78374-6_20.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​978-3-642-78374-6_20

[97] فریتز لندن و ادموند بائر. نظریه مشاهده در مکانیک کوانتومی. در John Archibald Wheeler and Wojciech Hubert Zurek, editors, Quantum theory and اندازه گیری, جلد 53. انتشارات دانشگاه پرینستون, 2014. URL: https://www3.nd.edu/​dhoward1/The%20Theory%20of%20Observation %20در%20Quantum%20Mechanics.pdf.
https:/​/​www3.nd.edu/​~dhoward1/​The%20Theory%20of%20Observation%20in%20Quantum%20Mechanics.pdf

[98] GC Ghirardi، A. Rimini، و T. Weber. دینامیک یکپارچه برای سیستم های میکروسکوپی و ماکروسکوپی فیزیک Rev. D, 34:470–491, Jul 1986. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevD.34.470.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevD.34.470

[99] فیلیپ پرل. ترکیب کاهش بردار حالت دینامیکی تصادفی با محلی سازی خود به خود. فیزیک Rev. A, 39:2277–2289, Mar 1989. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevA.39.2277.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.39.2277

[100] آنجلو باسی، کینجالک لوچان، سیما ساتین، تجیندر پی سینگ و هندریک اولبریخت. مدل‌های فروپاشی تابع موج، نظریه‌های زیربنایی و آزمون‌های تجربی. Rev. Mod. Phys., 85:471–527، آوریل 2013. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​RevModPhys.85.471.
https://doi.org/​10.1103/​RevModPhys.85.471

[101] وارد استرویو و هانس وستمن. یک مدل موج آزمایشی مینیمالیستی برای الکترودینامیک کوانتومی. Proc. روی. Soc. A, 463 (2088): 3115–3129، 2007. doi:https:/​/​doi.org/​10.1098/​rspa.2007.0144.
https://doi.org/​10.1098/​rspa.2007.0144

[102] هیو اورت. فرمول "حالت نسبی" مکانیک کوانتومی. Rev. Mod. Phys.، 29:454–462، ژوئیه 1957. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​RevModPhys.29.454.
https://doi.org/​10.1103/​RevModPhys.29.454

[103] دیوید والاس. چندجهانی ظهوری: نظریه کوانتومی بر اساس تفسیر اورت. انتشارات دانشگاه آکسفورد، 05 2012. doi:https:/​/​doi.org/​10.1093/​acprof:oso/​9780199546961.001.0001.
https://doi.org/​10.1093/​acprof:oso/​9780199546961.001.0001

[104] دیوید دویچ. پارچه واقعیت. پنگوئن انگلستان، 1998.

[105] مایکل جی دبلیو هال، دیرک آندره دکرت، و هوارد ام. وایزمن. پدیده‌های کوانتومی با برهمکنش‌های بین بسیاری از جهان‌های کلاسیک مدل‌سازی شده‌اند. فیزیک Rev. X, 4:041013, Oct 2014. doi:https:/​/​doi.org/​10.1103/​PhysRevX.4.041013.
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevX.4.041013

[106] برونو دی فینتی. نظریه احتمال: یک درمان مقدماتی انتقادی. وایلی، 2017. doi: https://doi.org/​10.1002/​9781119286387.
https://doi.org/​10.1002/​9781119286387

[107] Carlton M. Caves، Christopher A. Fuchs و Rudiger Schack. حالات کوانتومی ناشناخته: نمایش کوانتومی فینتی. مجله فیزیک ریاضی، 43 (9): 4537-4559، 08 2002. arXiv:https:/​/pubs.aip.org/​aip/​jmp/​article-pdf/​43/​9/​4537 /​8171854/​4537_1_online.pdf، doi:https:/​/​doi.org/​10.1063/​1.1494475.
https://doi.org/​10.1063/​1.1494475
arXiv:https://pubs.aip.org/aip/jmp/article-pdf/43/9/4537/8171854/4537_1_online.pdf
http:/​/​arxiv.org/​abs/​https:/​/​pubs.aip.org/​aip/​jmp/​article-pdf/​43/​9/​4537/​8171854/​4537_1_online.pdf

[108] رابرت دبلیو اسپکنز. پارادایم سینماتیک و دینامیک باید به ساختار علی تسلیم شود، صفحات 5-16. انتشارات بین المللی اسپرینگر، چم، 2015. doi:https:/​/​doi.org/​10.1007/​978-3-319-13045-3_2.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​978-3-319-13045-3_2

[109] نورمن مارگولوس. مدل‌های محاسباتی مانند فیزیک، صفحات 83-104. اسپرینگر لندن، لندن، 2002. doi: https://doi.org/​10.1007/​978-1-4471-0129-1_4.
https:/​/​doi.org/​10.1007/​978-1-4471-0129-1_4

ذکر شده توسط

[1] لورنزو کاتانی، متیو لیفر، جیووانی اسکالا، دیوید اشمید، و رابرت دبلیو اسپکنز، "چه چیزی غیر کلاسیک در مورد روابط عدم قطعیت است؟" نامه‌های بازبینی فیزیکی 129 24، 240401 (2022).

[2] رام کریشنا پاترا، ساهیل گوپالکریشنا نایک، ادوین پیتر لوبو، سمرات سن، تامال گوها، سام سانکار باتاچاریا، میر علی‌الدین و مانیک بانیک، «آنالوگ کلاسیک کدگذاری فوق‌چگال کوانتومی و مزیت ارتباطی یک کوانتوم منفرد». arXiv: 2202.06796, (2022).

[3] وینیسیوس پی. روسی، دیوید اشمید، جان اچ. سلبی و آنا بلن ساینز، «زمینه‌سازی با انسجام در حال از بین رفتن و استحکام حداکثری برای کاهش عمق»، بررسی فیزیکی A 108 3, 032213 (2023).

[4] لورنزو کاتانی، متیو لیفر، دیوید اشمید، و رابرت دبلیو اسپکنز، "پاسخ به "نظر در مورد "چرا پدیده های تداخل جوهر نظریه کوانتومی را در بر نمی گیرند"، arXiv: 2207.11791, (2022).

[5] تیم پالمر، "فیزیک کوانتومی از نظریه اعداد"، arXiv: 2209.05549, (2022).

[6] Jonte R. Hance و Sabine Hossenfelder، "نظر در مورد "چرا پدیده های تداخلی جوهر نظریه کوانتومی را در بر نمی گیرند" توسط Catani و همکاران،" arXiv: 2204.01768, (2022).

[7] ویکتور گیتون و میشا پی وودز، "درباره شکاف سیستمی غیر زمینه ای تعمیم یافته"، arXiv: 2209.04469, (2022).

[8] لورنزو کاتانی، متیو لیفر، جیووانی اسکالا، دیوید اشمید، و رابرت دبلیو اسپکنز، «جنبه‌هایی از پدیدارشناسی تداخل که واقعاً غیرکلاسیک هستند». بررسی فیزیکی A 108 2, 022207 (2023).

[9] مارکوس پی مولر و اندرو جی پی گارنر، "آزمایش نظریه کوانتومی با غیر زمینه ای تعمیم یافته"، arXiv: 2112.09719, (2021).

[10] رافائل واگنر، آنیتا کامیلینی، و ارنستو ف. گالوائو، "انسجام و زمینه در تداخل سنج ماخ زندر". arXiv: 2210.05624, (2022).

[11] برایان دراموند، "مکانیک کوانتومی: تعادل آماری در ارزیابی پیامدهای مفهومی احتیاط می کند" آنتروپی 24 11، 1537 (2022).

[12] دیوید اشمید، جان اچ. سلبی، و رابرت دبلیو اسپکنز، «بررسی برخی ایرادات رایج به غیر زمینه‌ای تعمیم‌یافته»، arXiv: 2302.07282, (2023).

[13] لورنزو کاتانی و متیو لیفر، "یک چارچوب ریاضی برای تنظیم دقیق عملیاتی"، Quantum 7, 948 (2023).

[14] دیوید اشمید، "کلان رئالیسم به عنوان کلاسیک سختگیرانه در چارچوب نظریه های احتمالی تعمیم یافته (و نحوه جعل آن)" arXiv: 2209.11783, (2022).

[15] مارکوس ال دبلیو باسو، اسماعیل ال. پایوا، و پدرو آر. دیگوئز، "پرده برداری از مبادلات مکمل کوانتومی در سناریوهای نسبیتی"، arXiv: 2306.08136, (2023).

[16] رافائل واگنر و ارنستو F. Galvão، "ارزش های ضعیف غیرعادی نیاز به انسجام دارند". arXiv: 2303.08700, (2023).

[17] لورنزو کاتانی، "رابطه بین کوواریانس توابع ویگنر و غیر زمینه ای تبدیل"، arXiv: 2004.06318, (2020).

نقل قول های بالا از SAO/NASA Ads (آخرین به روز رسانی با موفقیت 2023-09-25 14:19:37). فهرست ممکن است ناقص باشد زیرا همه ناشران داده های استنادی مناسب و کاملی را ارائه نمی دهند.

واکشی نشد داده های استناد شده متقاطع در آخرین تلاش 2023-09-25 14:19:35: داده های استناد شده برای 10.22331/q-2023-09-25-1119 از Crossref دریافت نشد. اگر DOI اخیراً ثبت شده باشد، طبیعی است.

نقطه_img

جدیدترین اطلاعات

نقطه_img

چت با ما

سلام! چگونه می توانم به شما کمک کنم؟