هوش داده افلاطون
جستجوی عمودی و هوش مصنوعی

نقاط استثنایی و اهریمنی کوانتومی لیوویلیان برای میدان های بوزونی با همیلتونین درجه دوم: رویکرد معادله هایزنبرگ-لانگوین

تاریخ:

جان پرینا جونیور1, آدام میرانوویچ2, گرزگورز چیمچاک2و آنا کوالوسکا-کودلاسیک2

1آزمایشگاه مشترک اپتیک دانشگاه Palacký و موسسه فیزیک CAS، دانشکده علوم، دانشگاه Palacký، 17. listopadu 12، 771 46 Olomouc، جمهوری چک
2موسسه اسپینترونیک و اطلاعات کوانتومی، دانشکده فیزیک، دانشگاه Adam Mickiewicz، 61-614 Poznań، لهستان

این مقاله را جالب می دانید یا می خواهید بحث کنید؟ SciRate را ذکر کنید یا در SciRate نظر بدهید.

چکیده

رویکردهای معادل برای تعیین فرکانس‌های ویژه لیوویلیان سیستم‌های کوانتومی باز با استفاده از حل معادلات هایزنبرگ-لانگوین و معادلات مربوطه برای گشتاورهای اپراتور مورد بحث قرار گرفته‌اند. یک اتم دو سطحی میرا شده ساده برای نشان دادن هم ارزی هر دو رویکرد تحلیل می شود. روش پیشنهادی برای آشکار کردن ساختار و همچنین فرکانس‌های ویژه ماتریس‌های دینامیک معادلات حرکتی مربوطه و انحطاط آن‌ها برای حالت‌های بوزونی برهمکنش توصیف‌شده توسط همیلتونی‌های درجه دوم استفاده می‌شود. نقاط استثنایی و اهریمنی کوانتومی لیوویلی و انحطاط آنها به صراحت در مورد دو حالت مورد بحث قرار گرفته است. نقاط استثنایی اهریمنی ترکیبی کوانتومی (ارثی، واقعی و القایی) و نقاط استثنایی پنهان که مستقیماً در طیف‌های دامنه شناسایی نمی‌شوند، مشاهده می‌شوند. رویکرد ارائه شده از طریق معادلات هایزنبرگ-لانگوین راه کلی را برای تجزیه و تحلیل دقیق نقاط استثنایی و شیطانی کوانتومی در سیستم‌های کوانتومی باز بی‌بعد هموار می‌کند.

اخیراً، علاقه قابل‌توجهی به مطالعه سیستم‌های غیرهرمیتی روی نقاط استثنایی آن‌ها (EPs) متمرکز شده است، که به عنوان مثال، در انتقال فاز بین رژیم‌های PT و غیر PT رخ می‌دهند. مطالعات روی EP ها معمولاً محدود به EP های همیلتونی است که با انحطاط مقادیر ویژه همیلتونی های غیرهرمیتی مرتبط با حالت های ویژه (بردارهای ویژه) آنها مرتبط است. توجه داشته باشید که این EP ها نیمه کلاسیک هستند، زیرا تحت تأثیر پرش های کوانتومی قرار نمی گیرند. اخیراً، EP های کوانتومی (QEPs) به عنوان انحطاط مقادیر ویژه مربوط به ماتریس های ویژه (عملگرهای ویژه) کوانتومی ابرعملگر لیوویلیان برای معادله اصلی لیندبلاد تعریف شده اند. متأسفانه، رویکرد استاندارد یافتن QEP ها از طریق مسئله ارزش ویژه لیوویلیان برای سیستم های کوانتومی چند کیوبیتی یا چند سطحی کاملاً ناکارآمد می شود. برای سیستم هایی با فضاهای هیلبرت بی بعدی، تعیین EP ها و QEP ها حتی چالش برانگیزتر است. در اینجا، ما یک روش کارآمد بر اساس معادلات هایزنبرگ-لانژوین برای یافتن QEP ها ایجاد می کنیم و هم ارزی QEP ها را با این دو رویکرد نشان می دهیم.

► داده های BibTeX

◄ مراجع

[1] سی ام بندر و اس. بوچر. "طیف های واقعی در همیلتونی های غیر هرمیتی دارای تقارن $mathcal{PT}$". فیزیک کشیش لِت 80, 5243-5246 (1998).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.80.5243

[2] سی ام بندر، دی سی برودی و اچ اف جونز. "آیا یک همیلتونی باید هرمیتی باشد؟" صبح. J. Phys. 71، 1095-1102 (2003).
https://doi.org/​10.1119/​1.1574043

[3] سی ام بندر. "درک کردن همیلتونی های غیر هرمیتی". گزارش پیشرفت Phys. 70, 947 (2007).
https:/​/​doi.org/​10.1088/​0034-4885/​70/​6/​R03

[4] R. El-Ganainy، KG Makris، M. Khajavikhan، ZH Musslimani، S. Rotter، و DN Christodoulides. "فیزیک غیر هرمیتی و تقارن $mathcal{PT}$". نات فیزیک 14، 11 (2018).
https://doi.org/​10.1038/​nphys4323

[5] Y. Ashida، Z. Gong، و M. Ueda. "فیزیک غیر هرمیتی". Adv. فیزیک 69, 249 (2020).
https://doi.org/​10.1080/​00018732.2021.1876991

[6] الف مصطفی زاده. «شبه هرمیتیسیته و تقارن‌های $mathcal{PT}$ و $mathcal{CPT}$» تعمیم‌یافته. جی. ریاضی. فیزیک (Melville, NY) 44, 974 (2003).
https://doi.org/​10.1063/​1.1539304

[7] الف مصطفی زاده. فضاهای هیلبرت وابسته به زمان، فازهای هندسی و کوواریانس عمومی در مکانیک کوانتومی. فیزیک Lett. A 320, 375 (2004).
https://doi.org/​10.1016/​j.physleta.2003.12.008

[8] الف مصطفی زاده. "نمایش شبه هرمیتی مکانیک کوانتومی". بین المللی جی. جئوم. روش‌ها مد. فیزیک 7, 1191 (2010).
https://doi.org/​10.1142/​S0219887810004816

[9] م زنوجیل. نسخه وابسته به زمان نظریه کوانتومی کریپتو-هرمیتی. فیزیک Rev. D 78, 085003 (2008).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevD.78.085003

[10] دی سی برودی. "مکانیک کوانتومی دو طرفه". J. Phys. ج: ریاضی نظریه. 47, 035305 (2014).
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1751-8113/​47/​3/​035305

[11] F. Bagarello، R. Passante، و C. Trapani. "همیلتونی های غیر هرمیتی در فیزیک کوانتومی". در همیلتونی های غیر هرمیتی در فیزیک کوانتومی. اسپرینگر، نیویورک (2016).

[12] L. Feng، R. El-Ganainy، و L. Ge. "فتونیک غیر هرمیتی بر اساس تقارن برابری-زمان". نات فوتون. 11, 752 (2017).
https:/​/​doi.org/​10.1038/​s41566-017-0031-1

[13] R. El-Ganainy، M. Khajavikhan، DN Christodoulides، و Ş. K. Özdemir. "طلوع اپتیک غیر هرمیتی". اشتراک. فیزیک 2، 1 (2019).
https://doi.org/​10.1038/​s42005-019-0130-z

[14] M. Parto، YGN Liu، B. Bahari، M. Khajavikhan و DN Christodoulides. فوتونیک غیر هرمیتی و توپولوژیکی: اپتیک در یک نقطه استثنایی. Nanophotonics 10, 403 (2021).
https://doi.org/​10.1515/nanoph-2020-0434

[15] Ch.-Y. جو، A. Miranowicz، F. Minganti، C.-Ts. چان، جی.-ای. چن، و اف. نوری. مسطح کردن منحنی با آسانسور کوانتومی اینشتین: هرمیتیزاسیون همیلتونی‌های غیرهرمیتی از طریق فرمالیسم vielbein. فیزیک Rev. Research 4, 023070 (2022).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevResearch.4.023070

[16] م زنوجیل. "آیا نظریه کوانتومی متقارن $mathcal{PT}$-متقارن به عنوان یک نظریه اساسی نادرست است؟" Acta Polytech. 56, 254 (2016).
https://doi.org/​10.14311/AP.2016.56.0254

[17] C.-Y. جو، A. Miranowicz، G.-Y. چن، و اف. نوری. "همیلتونی های غیر هرمیتی و قضایای بدون رفتن در اطلاعات کوانتومی". فیزیک Rev. A 100, 062118 (2019).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.100.062118

[18] سی ام بندر، دی سی برودی و ام پی مولر. "همیلتونی برای صفرهای تابع زتا ریمان". فیزیک کشیش لِت 118, 130201 (2017).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.118.130201

[19] ش. K. Özdemir، S. Rotter، F. Nori، و L. Yang. "تقارن برابری-زمان و نقاط استثنایی در فوتونیک". نات ماتر 18, 783 (2019).
https:/​/​doi.org/​10.1038/​s41563-019-0304-9

[20] M.-A. میری و A. Alù. نکات استثنایی در اپتیک و فوتونیک Science 363, eaar7709 (2019).
https://doi.org/​10.1126/​science.aar7709

[21] F. Minganti، A. Miranowicz، R. Chhajlany، و F. Nori. «نقاط استثنایی کوانتومی همیلتونی‌ها و لیوویلی‌های غیرهرمیتی: تأثیرات پرش‌های کوانتومی». فیزیک Rev. A 100, 062131 (2019).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.100.062131

[22] اچ جی کارمایکل. "نظریه مسیر کوانتومی برای سیستم های باز آبشاری". فیزیک کشیش لِت 70, 2273 (1993).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.70.2273

[23] J. Dalibard، Y. Castin، و K. Mølmer. "رویکرد تابع موج به فرآیندهای اتلاف در اپتیک کوانتومی". فیزیک کشیش لِت 68, 580 (1992).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.68.580

[24] K. Mølmer، Y. Castin، و J. Dalibard. "روش تابع موج مونت کارلو در اپتیک کوانتومی". ج. انتخاب Soc. صبح. B 10, 524 (1993).
https://doi.org/​10.1364/​JOSAB.10.000524

[25] MB Plenio و PL Knight. "رویکرد پرش کوانتومی به دینامیک اتلاف در اپتیک کوانتومی". Rev. Mod. فیزیک 70، 101 (1998).
https://doi.org/​10.1103/​RevModPhys.70.101

[26] H. Breuer و F. Petruccione. نظریه سیستم های کوانتومی باز انتشارات دانشگاه آکسفورد، آکسفورد. (2007).

[27] J. Gunderson، J. Muldoon، KW Murch، و YN Joglekar. خطوط استثنایی فلوکه در دینامیک لیندبلاد با حرکت و اتلاف دوره‌ای زمانی. فیزیک Rev. A 103, 023718 (2021).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.103.023718

[28] W. Chen، M. Abbasi، B. Ha، S. Erdamar، YN Joglekar، و KW Murch. "Decoherence باعث ایجاد نقاط استثنایی در یک کیوبیت ابررسانای اتلافی شد." فیزیک کشیش لِت 128, 110402 (2022).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.128.110402

[29] م.نقیلو، م.عباسی، ی.ن جوگلکار، و کی وات مورچ. "توموگرافی حالت کوانتومی در سراسر نقطه استثنایی در یک کیوبیت اتلافی". نات فیزیک 15, 1232 (2019).
https://doi.org/​10.1038/​s41567-019-0652-z

[30] F. Minganti، A. Miranowicz، RW Chhajlany، II Arkhipov، و F. Nori. فرمالیسم ترکیبی-لیویلی که نقاط استثنایی همیلتونی‌ها و لیوویلی‌های غیرهرمیتی را از طریق پس‌انتخاب مسیرهای کوانتومی به هم متصل می‌کند. فیزیک Rev. A 101, 062112 (2020).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.101.062112

[31] F. Minganti، II Arkhipov، A. Miranowicz، و F. Nori. فروپاشی طیفی لیوویلی در مدل لیزری اسکالی-لمب. فیزیک Rev. Research 3, 043197 (2021).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevResearch.3.043197

[32] F. Minganti، II Arkhipov، A. Miranowicz، و F. Nori. "انتقال فاز اتلافی مداوم با یا بدون شکست تقارن". جدید جی. فیزیک. 23, 122001 (2021).
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​ac3db8

[33] A. Lukš، V. Peřinová، و J. Peřina. "فشار اصلی نوسانات خلاء". انتخاب کنید اشتراک. 67، 149-151 (1988).
https:/​/​doi.org/​10.1016/​0030-4018(88)90322-7

[34] ال. مندل و ای. ولف. انسجام نوری و اپتیک کوانتومی دانشگاه کمبریج مطبوعات، کمبریج. (1995).

[35] J. Peřina. آمار کوانتومی پدیده های نوری خطی و غیرخطی. کلوور، دوردرخت. (1991).

[36] II Arkhipov، F. Minganti، A. Miranowicz، و F. Nori. "تولید نقاط استثنایی کوانتومی درجه بالا در ابعاد مصنوعی". فیزیک Rev. A 101, 012205 (2021).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.104.012205

[37] II Arkhipov و F. Minganti. "اثر پوست غیر هرمیتی اضطراری در فضای مصنوعی (ضد)$mathcal{PT}$-دیمرهای متقارن" (2021).

[38] II Arkhipov، A. Miranowicz، F. Nori، SK Özdemir، و F. Minganti. "هندسه فضاهای لحظه میدان برای سیستم‌های بوزونی درجه دوم: نقاط استثنایی منحط شیطانی روی چند توپ پیچیده $k$" (2022).

[39] اچ. موری. "حمل و نقل، حرکت جمعی، و حرکت براونی". برنامه نظریه. فیزیک 33, 423-445 (1965).
https://doi.org/​10.1143/​PTP.33.423

[40] ام. توکویاما و اچ. موری. "نظریه آماری مکانیکی مدولاسیون های فرکانس تصادفی و حرکات براونی تعمیم یافته". برنامه نظریه. فیزیک 55, 411-429 (1976).
https://doi.org/​10.1143/​PTP.55.411

[41] J. Peřina Jr. "در مورد هم ارزی برخی از تکنیک های عملگر پروجکشن". Physica A 214, 309-318 (1995).
https:/​/​doi.org/​10.1016/​0378-4371(94)00267-W

[42] W. Vogel و DG Welsch. اپتیک کوانتومی، ویرایش سوم. Wiley-VCH، واینهایم. (3).

[43] P. Meystre و M. Sargent III. "عناصر اپتیک کوانتومی، ویرایش چهارم". اسپرینگر، برلین (4).

[44] J. Peřina. "انسجام نور". کلوور، دوردرخت. (1985).

[45] II Arkhipov، A. Miranowicz، F. Minganti، و F. Nori. "نقاط استثنایی کوانتومی و نیمه کلاسیک یک سیستم خطی از حفره های جفت شده با تلفات و افزایش در نظریه لیزر اسکالی-لمب". فیزیک Rev. A 101, 013812 (2020).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.101.013812

[46] J. Peřina Jr.، A. Lukš، JK Kalaga، W. Leoński و A. Miranowicz. "نور غیر کلاسیک در نقاط استثنایی یک سیستم دو حالته متقارن $mathcal{PT}$-کوانتومی". فیزیک Rev. A 100, 053820 (2019).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.100.053820

[47] ز. هو. «مقادیر ویژه و بردارهای ویژه یک کلاس از ماتریس‌های سه‌ضلعی تقلیل‌ناپذیر». جبر خطی Its Appl. 619, 328-337 (2015).
https://doi.org/​10.1016/​j.laa.2021.03.014

[48] AI Lvovsky و MG Raymer. توموگرافی حالت کوانتومی نوری متغیر پیوسته Rev. Mod. فیزیک 81، 299-332 (2009).
https://doi.org/​10.1103/​RevModPhys.81.299

[49] M. Bondani، A. Allevi، G. Zambra، MGA Paris، و A. Andreoni. "همبستگی فوتون-عدد زیر شات-نویز در یک پرتو دوقلوی نور مزوسکوپی". فیزیک Rev. A 76, 013833 (2007).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.76.013833

[50] J. Peřina Jr.، P. Pavlíček، V. Michálek، R. Machulka، و O. Haderka. معیارهای غیر کلاسیک بودن میدان های نوری N بعدی که توسط آشکارسازهای درجه دوم شناسایی می شوند. فیزیک Rev. A 105, 013706 (2022).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.105.013706

[51] J. Peřina Jr. and A. Lukš. "رفتار کوانتومی یک سیستم دو حالته متقارن $mathcal{PT}$-با غیرخطی کراس". تقارن 11، 1020 (2019).
https://doi.org/​10.3390/​sym11081020

[52] J. Peřina Jr. "نور منسجم در پرتوهای دوقلو فضایی طیفی شدید". فیزیک Rev. A 93, 063857 (2016).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevA.93.063857

[53] J. Peřina Jr. and J. Peřina. "آمار کوانتومی جفت کننده های نوری غیرخطی". در E. Wolf، ویراستار، Progress in Optics، Vol. 41. صفحات 361-419. الزویر، آمستردام (2000).
https:/​/​doi.org/​10.1016/​S0079-6638(00)80020-7

[54] آر جی گلوبر. "حالت های منسجم و نامنسجم میدان تشعشع". فیزیک Rev. 131, 2766-2788 (1963).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRev.131.2766

[55] ECG Sudarshan. معادل سازی توصیفات مکانیکی نیمه کلاسیک و کوانتومی پرتوهای نوری آماری. فیزیک کشیش لِت 10, 277-179 (1963).
https://doi.org/​10.1103/​PhysRevLett.10.277

[56] H. Risken. معادله فوکر-پلانک اسپرینگر، برلین (1996).

ذکر شده توسط

واکشی نشد داده های استناد شده متقاطع در آخرین تلاش 2022-12-22 16:07:39: داده های استناد شده برای 10.22331/q-2022-12-22-883 از Crossref دریافت نشد. اگر DOI اخیراً ثبت شده باشد، طبیعی است. بر SAO/NASA Ads هیچ داده ای در مورد استناد به آثار یافت نشد (آخرین تلاش 2022-12-22 16:07:40).

نقطه_img

جدیدترین اطلاعات

نقطه_img

چت با ما

سلام! چگونه می توانم به شما کمک کنم؟